2014 – Ο φλοίσβος

δεν το χορταίνω ετούτο το κομμάτι του παραδείσου
που λέγεται έρωτας.
σε αγαπώ όσο μια ερωτευμένη φλόγα που καίγεται
μέσα στο καθαρό πράσινο κορμί της
και γέρνει ορμητικά στο γυμνό κόκκινο κρασί της το μεθυστικό,
σταλμένη από τους αθάνατους κόσμους της αγάπης της …

13/12/2013 – Σήμερον κρεμάται επί ξύλου «ο άνθρωπος»

Έχουμε στα χέρια μας τον τρόπο να δείξουμε ως χώρα ότι τελικά δεν αλλοιωθήκαμε από τις παραβάσεις και τις κατακτήσεις του εγωισμού μας. Η ζωή μας είναι εμπλουτισμένη, από τη βαθιά κρίση κι όμως σήμερον κρεμάται επί ξύλου «ο άνθρωπος», μέσα σε κλειστούς ουρανούς …

2013 – Χρυσό Κέρας

μεγαλώνω τις φορές που η δύναμη σου μικραίνει
τη στιγμή που ζυμώνει η θάλασσα
το ιμάτιο μου

σου ζητώ μια παρθένα λάβα για να χορτάσω
για να πιάσω της φωνής σου το φυλαχτό
σαν θύλακας
στη σμύρνα οροφή σου
σαν ανθοκήπιομιας υβρίδιας αίγλης

2013 – Παναγία Η Γοργουπήκοος

Όψη ευγλωττίας και πένθους μυημένη σε θρήνο και αγάπη που σαγηνεύεις το αιώνιο κάλλος και βηματίζεις το μαδριγάλι της καλοσύνης του κόσμου χαρά που απαλύνεις τις επάλξεις των ανθρώπων και θρονιάζεις στις δαφνόφυλλες αλήθειες του Θεού υπερκόσμια χάρη, αχτίδα από δάκρυα και ποτάμι ανάργυρο του παραδείσου …

2013 – Η πύλη των λεόντων

όταν η θάλασσα της γης θα παρέλθει
οίον μύκης ὑδνον[ii]
κι ο ουρανός και η γη θα αποξενωθεί
τότε οι ενταφιασμένοι μάρτυρες
των Σάρδεων των ελληνιστικών χρόνων
θα αναστηθούν
και οι πέτρινοι ιδρώτες τους θα πονέσουν
στις άγριες οροσειρές τους …

2013 – Η λευκή εσθήτα της άνοιας

αυτή η ζωή που αλληλέγγυα χάνεται και υπάρχει
δεν ζητάει στεριά να ψηλώσει τη θάλασσα
νύχτα περπατάει και μέρα μέσα σε ένα πέλαγος
από σχιστόλιθες φυγές,
φωτίζοντας με το βάθος της γλώσσας της τον πόνο
αλλάζει, …