Posts by frKpf_W9F7S7n_Sk

Για να μορφωθεί κανείς μέσα στην ποίηση πρέπει να πορευτεί στις αξίες της αυτοσυνειδησίας. Όπως αναφέρει ο Έλιοτ ο υψηλότερος στόχος του πολιτισμένου ανθρώπου είναι να ενώσει τον πιο βαθύ σκεπτικισμό με την πιο βαθιά πίστη. Ο ομφάλιος λώρος της ηθικής στην ποίηση του Έλιοτ είναι το πρόσωπο του Χριστού. Ο Ackroyd πιστεύει πώς η πεποίθηση του Μπράντλεϋ είναι μια: «το απόλυτο συγκρατεί την Σκέψη με την Πραγματικότητα, την Θέληση με το Συναίσθημα …

Στο σύγχρονο κόσμο υπάρχει μια έκρηξη χριστιανικής ποίησης. Οι ποιητές που την αντιπροσωπεύουν, θέτουν σε πολλές διαστάσεις τις σχέσεις του χριστιανισμού και του σύγχρονου κόσμου. Αγγίζουν, είτε τα ενδόμυχα της ψυχής, είτε την βίωση της πίστεως εν εκκλησία, είτε την πολιτική μαρτυρία της πίστεως. Ως προς την πολιτική μαρτυρία της πίστεως έχουμε ανθρώπους όπως τον φιλελεύθερο Daniel Berrigan, τον συντηρητικό G. Βottum και τον ριζοσπαστικό Ernesto Cardenall …

«Έχει και η ψυχή τον δικό της κονιορτό που εάν σηκωθεί μέσα μας αέρας, αλίμονο. Oι ορμές χτυπάνε στα παράθυρα, τα τζάμια θρυμματίζονται. Λίγοι ξέρουν ότι ο υπερθετικός στα αισθήματα σχηματίζεται με το φως, όχι με τη δύναμη. Kι ότι χρειάζεται χάδι εκεί που βάζουν μαχαίρι. Ότι ένας κοιτώνας με τη μυστική συνεννόηση των σωμάτων μάς παρακολουθεί παντού και μας παραπέμπει στην αγιότητα χωρίς συγκατάβαση. A ! όταν η στιγμή φτάσει να καθίσουμε κι εμείς πάνω στο πεζούλι κάποιας Aγίας Πρέκλας …

«Η αλήθεια βγαίνει χυτή σαν το νιόκοπο άγαλμα, μόνον μέσ’ από τα καθάρια νερά της μοναξιάς· κι η μοναξιά της πένας είναι από τις πιο μεγάλες» (Οδυσσέας Ελύτης). Τις λειτουργίες των εννοιών αυτών που ενσωματώνονται μέσα μας, τις αρετές και τις αξίες της ψυχής μας, τη σκέψη, την κρίση και τη γνώση, την επικοινωνία των αισθήσεων που προβάλλεται μέσα από την αυτοσυνειδησία μας και τα εμπλουτισμένα παράγωγα του χαρακτήρα μας, που κατά τη θεία βούληση συνθέτουν το καλό και το κακό, το υπερβατικό και θείο με το ανθρώπινο …

Ζούμε σε κατάσταση απόλυτης πνευματικής φτώχειας, όπου απειλείται η ίδια η επιβίωσή μας. Η παθογένεια της ανωριμότητάς μας και της επίπλαστης αξίας μας, χαρακτηρίζεται από διαψεύσεις. Ο εγωισμός γεννά την αδικία και την ανισότητα. Έχει διαιρεθεί το σύμπαν σε κατηγορίες και υποκατηγορίες ανθρώπων. Στις διαστρωματώσεις τις κοινωνικές και τις φυλετικές θα πρέπει να αναγνωρίζεται ο ανθρώπινος πολιτισμός. Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο θα πρέπει να δείχνει οίκτο …