Στο πανηγύρι της ύπαρξης, παιδιά της ποίησης, Σε μια χορευτική πορεία, αγγίζουν αστέρια από όνειρα. Σύνδρομο Πράντερ-Γουίλι, ψυχές ανεξερεύνητες, Στο πεδίο της διαφορετικότητας, χορεύουν ατελείωτα βήματα. Σε στίχους φιλοσοφημένους, αντηχεί η αλήθεια, Της ζωής το ποίημα, με ανοιχτή αγκαλιά υποδέχονται. Στον χορό της ανθρώπινης ποιότητας, σφυρηλατούν, Μια συμφωνία αγάπης, που τις καρδιές μας συνταράσσει. Κάθε ποίημα τους, ροή σοφίας και ομορφιάς, Στη ζωή μας αφήνει ίχνη, σαν ανθισμένα…
